இலங்கையின் தமிழ் வரலாற்றில் சில ஊர்கள் மட்டும் அல்ல, ஒரு இனத்தின் உயிரின் ஓசையாகவும் நெஞ்சின் நிழலாகவும் நிலைத்து நின்றன. அவ்வாறான இடங்களில் ஒளிரும் ஓர் புனிதமிக்க ஊர் – தம்பலகாமம். திருகோணமலையின் கரையோரத்தில் நிலவெழும்பும் புனித நிலம் போன்று விளங்கும் இவ்வூர், தமிழரின் ஆன்மீகப் பரம்பரையும், வீரப் பொக்கிஷங்களையும் சுமந்து நிற்கிறது.

“மண்ணில் ஒரு ஊர் அல்ல இது, தமிழின் மூச்சுக்காற்று இது!”

பழமை சொல்லும் பெயரழகு – “தம்பைநகர்”

17ஆம் நூற்றாண்டில் எழுதப்பட்ட “யாழ்ப்பாண வைபவமாலை”, “திருக்கோணமலை மகத்தியம்” போன்ற வரலாற்று ஆவணங்களில், தம்பலகாமம் “தம்பைநகர்” என அழைக்கப்பட்டது. அவை, இவ்வூரை பழம்பெரும் சைவ மரபுடைய ஊராகவும், திருக்கோணேஸ்வரர் ஆலயத்துடன் ஆன்மீக உறவுடையதாகவும் எடுத்துரைக்கின்றன.

“தம்பைநகர் – சைவத்தின் நச்சத்திர வீதி, தமிழரின் திருநெஞ்சின் மூலவாடை!”

குளக்கோட்ட மன்னன் – தெய்வீகத் தமிழரசன்

சோழ வம்சத்திற்குச் சேர்ந்த மன்னர் குளக்கோட்டன், திருக்கோணேஸ்வரர் ஆலயத்தை புதுப்பித்த மன்னருள் மன்னன். இவர் சிற்பக் கலையிலும், ஆன்மீகப் பணிகளிலும் சிறந்து விளங்கியவர். அவர் புதுப்பித்த ஆலயத் தோற்றம், பல்லவக் கோயில்களின் கலைநயத்துடன் ஒத்துப்போகும். அவர் திருக்கோணேஸ்வரர் ஆலயத்திற்குச் செய்த பணிகள், தமிழர் ஆன்மீகப் பண்பாட்டை மீளுருவாக்கிய புரட்சிக் காரியம் எனக் கருதப்படுகிறது.

“நாடும் தழைக்கும் நல்லாட்சியாக்கித், தேவர்கள் வாழ்விடம் செய்தான் – குளக்கோட்டன்!”

திருக்கோணேஸ்வரர் ஆலய அழிவும் தம்பலகாமம் புகழ்வாய்ந்ததும்

1622ஆம் ஆண்டு, போர்த்துகீசியர் திருக்கோணேஸ்வரர் ஆலயத்தை இடித்தனர். அந்தச் செய்தி தமிழரின் உள்ளத்தைச் சிதைத்தது. ஆனால், அதனிடையே தம்பலகாமம் ஆன்மீகத்தின் ஒளிக்கதிராய் திகழ்ந்தது. ஆதி கோணேசுவரர் ஆலயம் இங்கே நிறுவப்பட்டு, பாகவதர்களுக்குப் பாதுகாப்பான தலமாக மாறியது.

“கோவில் இடித்தாலும், கோயிலின் நிழலை உயிராக்கியது – தம்பலகாமம்!”

இலங்கை வரலாற்றில் தமிழர்கள் அரசியல், மொழி, மத அடக்குமுறைகளில் பலபடியாகத் துன்பத்தை அனுபவித்துள்ளனர். 1622இல் ஆலயம் இடிக்கப்பட்டதிலிருந்து, ஈழத்தின் பல பகுதிகளில் தமிழர் நிலமின்றி, நியாயமின்றி போராடி வந்துள்ளனர்.

“நிலம் பறிபோனாலும், நெஞ்சம் நொந்தாலும், நம்பிக்கையை இழக்காதோர் – தமிழர்!”

இன்றைய தம்பலகாமம் – பன்முக மக்களுடன் தமிழர் ஆதிக்கம்

இன்றைய தம்பலகாமத்தில் சுமார் 14,000 பேர் வாழ்கின்றனர். தமிழர்கள் பெரும்பான்மையைக் கொண்டுள்ள இந்த ஊரில், கிறிஸ்தவர்கள்,முஸ்லிம்கள், சிங்களவர்கள், பௌத்தர்கள் போன்ற மக்கள் சமூகவாக இருப்பினும், தமிழரின் கலாசாரத் தடம் இங்கு தெளிவாகத் தெரிகிறது.

“இனங்கள் பல வாழ்ந்தாலும், தமிழர் தடங்கள் அழியாது!”

திருக்குறளின் ஒளியில் – நெஞ்சில் நிலைக்கும் தம்பலகாமம்

“அழுக்காறு அவாவெகுளி இன்மை இவை மூன்றும் இழுக்கா இயல்பின் அறம்.” (திருக்குறள் – 35)

தம்பலகாமம், கோபத்தையும் இழப்பையும் தாண்டி, அறத்தின் ஒளி தரும் ஆன்மீக மையமாக திகழ்கிறது. இது தமிழர் மனதில் நிறைந்த ஒரு மூச்சுக்காற்று போல பரவிக்கொண்டிருக்கும்.

கவிதையின் வழி – தம்பலகாமத்தின் குரல்

“தொடர்வதில் தொடங்கியது என் இனத்தின் கதை,
தம்பலகாமம் அதைத் தொடங்கிய புனிதத் தாய்!
குளக்கோட்டன் சொன்னது போதும் –
தமிழர் உணர்வில் ஒளியும், உரத்த சத்தமுமாய்!”

“சிவனின் திருக்கோயில் அடியிலே வாழ்ந்தோம்,
அடியொன்றும் எஞ்சாமல் அழிக்கப் பட்டோம்.
ஆனால் சிதறிய நம்மில் சிந்தனைக் கதிர் ஒன்று,
தம்பலகாமம் இன்று உண்டாக்கும் உந்துவெளி!”